İnsanlık doğamız gereği, neşenin de bir uzantısı olarak, bir arkadaşla ya da bir sevgiliyle derin ve bağlantılı bir ilişki kurma özlemi, hayatımızda en öz ve anlamlı yeri olan deneyimlerden biridir.

Kendimizi ilişkiye açmamız aynı zamanda da bizim için hassas bir andır. Uyum ve bağlantı yerine çatışma ya da ayrılma yaşayabiliriz. Bu anlarda öfke, üzüntü, şok, obsesif düşünce ve vücut semptomları gibi diğer duygu ve hislerle iç içe geçmiş ya da örtülmüş olduğu için bazen farkına varamasak bile aslında, derin bir korkuyla temas edebiliriz.

Kırılganlığımızı gösterebilmek ve bir başka insana kendimizi açmak korkutucu gelebilir. Yakınlıktan, görünür olmaktan, yargılanmaktan, reddedilmekten ya da cezalandırılmaktan, özgürlüğümüzü kaybetmekten, kötü bir şeyin olacağından korkabiliriz.

Bu üç gün boyunca bilinçdışı olarak taşıdığımız korkularımıza ve onların arkasında yatan travmaya farkındalık getireceğiz. Korkumuzu nasıl karşılayacağımızı öğrenmek, kaynaklarımızı bulmak ve o zor anlara ışık tutmak bu çalışmanın odak noktası olacaktır. Yakınlaşmaktan duyduğumuz korkuyu kucakladığımızda ve onu taşıyabildiğimizde kendimizi daha güçlü ve kendimizle daha barışık ve iyi hissederiz. Böylece diğerleri ile derin ve olgun bir ilişkiye uygun bir alan yaratabiliriz.